George O'Leary ugruntował swoją spuściznę w branży prywatnych parków nie tylko niedawną darowizną w wysokości 1 miliona dolarów na rzecz Szkoły Zarządzania RV Parkami i Kempingami National ARVC, ale także publikacją biografii firmy i historii rodziny.
O'Leary planuje omówić swoją wydaną samodzielnie książkę The O'Learys of Beechwood podczas konferencji i targów ARVC w Arizonie, które odbędą się w dniach 7–9 czerwca w WeKoPa Resort w Ft. McDowella.
226-stronicowa książka to zarówno biografia biznesowa, jak i historia rodziny. Oprócz przedstawienia szczegółów wczesnych lat O'Leary'ego Irlandia, decyzja o wyemigrowaniu do USA i późniejsze sukcesy w USA Park dla kamperów biznesowym, książka szczegółowo dokumentuje kluczowe role, jakie kilku przodków O'Leary'ego odegrało w historii Irlandii.
Książka śledzi historię rodziny O'Leary aż do bitwy pod Kinsale w 1601 roku, kiedy to pierwsi znani O'Learyowie wyemigrowali z Millstreet w hrabstwie Cork do obszaru Beechwood w hrabstwie Tipperary, niedaleko Nenagh, gdzie mieszkali członkowie rodziny O'Leary przez prawie 300 lat. O'Leary nadal utrzymuje tam dom na ziemi, która jest w posiadaniu jego rodziny od lat sześćdziesiątych XVIII wieku.
O'Leary spędził ponad pięć lat na pisaniu książki, którą zredagowali dr Conor Reidy, irlandzki historyk mieszkający w Nenagh, i Jeff Crider, wieloletni pracownik Woodalla Obozowisko Współpracownik magazynu i publicysta, który dwukrotnie podróżował z O'Learym do Irlandii, aby zebrać dodatkowe informacje historyczne i zdjęcia do książki.
„O'Learys of Beechwood” przytacza połączenie gazet i raportów historycznych w celu udokumentowania kluczowych wydarzeń w historii Irlandii, a także wysiłków członków rodziny O'Leary na rzecz ochrony Kościoła katolickiego i zapewnienia niepodległości Irlandii od Anglia.
Pradziadek O'Leary'ego, Edmund O'Leary, został pochwalony przez papieża Piusa VI za wysiłki na rzecz ochrony Kościoła katolickiego i College des Lombards w Paryżu podczas rewolucji francuskiej w 1789 r., kiedy zaatakowano kościoły i szkoły kościelne. Dwóch pradziadków O'Leary'ego studiowało katolicyzm w Paryżu pod koniec XVIII wieku, kiedy katolicyzm został w Irlandii zdelegalizowany przez Brytyjczyków.
W międzyczasie kilku przodków O'Leary'ego walczyło, aby pomóc Irlandii w zapewnieniu niepodległości od Anglii. Pradziadek O'Leary'ego, Mortimer Darcy, został wychłostany przez Brytyjczyków za udział w powstaniu 1798 w Nenagh. Inny pradziadek, Dan Darcy, został aresztowany za udział w spisku Bractwa Fenian mającym na celu obalenie Brytyjczyków rząd w 1865 roku.
Wuj O'Leary'ego, Ned O'Leary, był handlarzem broni dla Irlandzkiej Armii Republikańskiej (IRA) na początku XX wieku, który kiedyś został schwytany i przetrzymywany w więzieniu w Belfaście, jak wynika z jego oficjalnego zeznania złożonego przez irlandzkie Biuro Historii Wojskowej . Ojciec O'Leary'ego, George O'Leary, również był członkiem IRA, któremu cudem uniknął egzekucji ze strony Brytyjczyków
„Moja mama powiedziała mi, że mój ojciec prawie zginął z powodu jego zaangażowania w IRA” – pisze O'Leary w The O'Learys of Beechwood. „Pewnej niedzieli – powiedziała – przez ten obszar przejechała brytyjska ciężarówka wojskowa wypełniona żołnierzami, zatrzymała się pod naszym domem i zabrała ze sobą mojego tatę. Planowali postawić go przed sądem i ostatecznie zastrzelić, gdy stał skuty kajdankami i zawiązanymi oczami pod ścianą na skrzyżowaniu, gdzie obecnie stoi dom mojego brata Boba.
Życie mojego ojca zostało oszczędzone dzięki wstawiennictwu sierżanta miejscowej policji, który zapewnił, że z tatą wszystko w porządku i nie należy go rozstrzeliwać. Wierzyli sierżantowi na słowo.
Ojciec O'Leary'ego zmarł z powodu powikłań związanych z żółtaczką tuż przed jego ósmymi urodzinami.
„Mój ojciec był starym członkiem IRA” – pisze O'Leary. „Pamiętam bardzo wyraźnie salwę strzałów nad jego grobem. Były zaskakujące dla siedmiolatka. Wielu obecnych na jego pogrzebie było członkami organów publicznych, w tym oficerami Armii Narodowej i dużą liczbą Republikanów”.
Jak można było się spodziewać, śmierć ojca O'Leary'ego na zawsze odmieniła jego życie. „Mój tata nie z własnej winy pozostawił czworo dzieci w wieku poniżej ośmiu lat i wdowę, która nie ukończyła jeszcze 45. urodzin” – pisze O'Leary. „Dynamika w naszym domu zmieniła się teraz na zawsze. W wieku prawie ośmiu lat nagle znalazłem się w niezwykłej sytuacji, w której nieoficjalnie stałem się „mężem domu”.
Książka opisuje wiele szczegółów dzieciństwa O'Leary'ego w Irlandii, potężny wpływ jego matki, a także innych osób, które ukształtowały jego wczesne życie, w tym Katie O'Loughlin, ukochaną nianię, która pomagała wychowywać dzieci O'Leary'ego, oraz Larry Flynn, nauczyciel w szkole podstawowej, który stał się ojcem O'Leary'ego w okresie jego młodości.
Książka opisuje pierwszą pracę O'Leary'ego na budowie i jego decyzję o opuszczeniu Irlandii w 1956 roku i udaniu się do Ameryki Północnej w poszukiwaniu nowych możliwości. Pierwszą z nich była praca jako operator ciężkiego sprzętu w kopalni uranu na północnym brzegu jeziora Athabasca, w pobliżu kanadyjskiej Terytoria Północno-Zachodnie.
O'Leary wyemigrował do Stanów Zjednoczonych w 1957 r. i ostatecznie w 1959 r. założył firmę budowlaną w St. Paul, którą prowadził przez dziesięć lat, dopóki nie dowiedział się o możliwości wybudowania parku przyczep kempingowych w Tucson. To właśnie w Tucson O'Leary dostrzegł potencjał wzrostu firmy Branża pojazdów kempingowych i przystąpił do budowy własnych parkingów dla samochodów kempingowych. W końcu przeniósł się z rodziną do Tucson, rozpoczynając pracę w Rincon Country East RV Resort w 1979 i Rincon Country West RV Resort w 1983.
Książka dokumentuje wiele wczesnych wyzwań, przed którymi O'Leary stanął przed urzędnikami miasta Tucson i pożyczkodawcami, pracując nad rozwojem swojej działalności związanej z parkami dla samochodów kempingowych. Podkreśla także sekrety jego sukcesu, które obejmują wyznaczanie jasnych celów i niepoddawanie się; zatrudnianie dobrych ludzi i dobre ich traktowanie; oraz aktywne uczestnictwo w stowarzyszeniach branżowych, takich jak ARVC, co zapewnia cenne możliwości edukacyjne i networkingowe.
Większość personelu O'Leary'ego w obu kurortach w Tucson współpracowała z nim przez dziesięciolecia, powiedział, zapewniając ciągłość jakości usług, podkreślając jednocześnie brak rotacji, który wynika przede wszystkim z dobrego traktowania pracowników.
O'Leary przypisuje również swoje zaangażowanie w przemysł stowarzyszenia za nawiązanie kontaktu z pionierami parków dla samochodów kempingowych, którzy byli dla niego mentorami na początku jego kariery, kiedy potrzebował wskazówek, jak zbudować własną firmę zajmującą się parkami samochodów kempingowych. Do pionierów zaliczali się Pat Korasil, właściciel Miracle Mile Trailer Park i George Gregory, właściciel Crazy Horse Campground – dwóch kempingów, z których każdy miał nie więcej niż 100 miejsc.
„Obydwaj panowie już dawno nie żyją” – pisze O'Leary. „Ale to oni ciągnęli mnie na spotkania właścicieli kempingów w Mesa i Phoenix i zainspirowali mnie do objęcia ról przywódczych w obu Arizona Stowarzyszenie Parków i Kempingów dla samochodów kempingowych oraz Krajowe Stowarzyszenie Parków i Kempingów dla samochodów kempingowych.
O'Leary zasiadał w zarządach Arizona ARVC i krajowego ARVC i zdobył najwyższe nagrody w branży zarówno na poziomie stanowym, jak i krajowym. Należą do nich nagroda Jack Denton Memorial Award w 2014 r., najwyższa nagroda przyznawana przez Arizona ARVC, oraz nagroda ARVC's Park of the Year Awards, którą jego dwa ośrodki Rincon Country RV Resorts zdobyły w kategoriach Mega i Large Park w 2018 r. Był to pierwszy raz, kiedy ktoś w historii zdobył w tym samym roku nagrodę Park of the Year przyznawaną przez ARVC w dwóch różnych kategoriach.
W 2021 roku O'Leary przekazał 1 milion dolarów na rzecz Szkoły Zarządzania RV Parkami i Kempingami ARVC, zapewniając pełne stypendia operatorom parków, którzy chcieliby dalej rozwijać Edukacja.
Chociaż The O'Learys of Beechwood to autobiografia dokumentująca osobisty hart ducha i determinację O'Leary'ego, aby odnieść sukces jako operator parku dla samochodów kempingowych, przyznaje on również, że jego sukcesy wiązały się również z wysokimi kosztami osobistymi ze względu na pracoholizm, będący problemem dotyka to wielu operatorów prywatnych parków.
„Wiele osób takich jak ja powtórzy to, czego dokonałem przez ostatnie 50 lat. Moja rada jest taka: nie pozwól, żeby to się zaczęło” – pisze O'Leary. „Pracoholizm może przejąć kontrolę nad Twoim życiem, zanim się zorientujesz. To prawie tak samo złe, jak bycie alkoholikiem. Nie pozwól, żeby ci się to przydarzyło. Postaw swoją rodzinę na pierwszym miejscu. Jeśli uważasz, że potrzebujesz pomocy, skorzystaj z niej, zanim zaszkodzi to Twojemu zdrowiu i związkom”.
O'Leary sprzedał swoje dwa ośrodki Rincon Country RV Resort firmie Summit Real Estate w 2022 r., ale w razie potrzeby nadal konsultuje się z ośrodkami.
O'Learys of Beechwood można zamówić, wysyłając wiadomość e-mail do George'a na adres [email chroniony].
O'Leary powiedział, że planuje przekazać dochód z książki Community Food Bank of Southern Arizona, organizacji charytatywnej, którą wspiera od 1997 r., w 150. rocznicę irlandzkiego głodu.
Wyróżnione zdjęcie dzięki uprzejmości George'a O'Leary'ego.